ΠΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΩΡΑΜΕ ΣΤΗ ΓΗ;

Αν λάβουμε υπόψη αυτά που εκτέθηκαν προηγουμένως γύρω από τους σύντομους κύκλους ανάπαυσης που οδηγούν σε μια "κουρασμένη" ανθρωπότητα, η οποία γεννιέται ήδη ενήλικη, αμέσως επέρχεται και μια άλλη συνέπεια: καθώς σπάει η ισορροπία μεταξύ των περιόδων ζωής και θανάτου, καθώς είναι κάθε φορά πιο συχνές οι γεννήσεις των ίδιων ψυχών, τα όντα που είναι ενσαρκωμένα στη Γη είναι όλο και περισσότερα. Σύμφωνα με τις εσωτερικές παραδόσεις που μνημονεύσαμε, η ποσότητα των ανθρώπων που μπορούν να ενσαρκωθούν είναι πολύ πιο μεγάλη, όχι όμως απεριόριστη, και πριν φτάσουμε στο μέγιστο όριο, η Φύση αναζητά κάποιο είδος ρύθμισης.

Πολλές φορές, αυτά που εμείς ονομάζουμε καταστροφές, δεν είναι τίποτα περισσότερο από επιστροφές σ' ένα νόμο που έχει παραβιαστεί χιλιάδες φορές. Ο υπερπληθυσμός είναι ένα άλλο φάντασμα που καταστρέφει την παρούσα ιστορική στιγμή. Ομως δεν πρόκειται καν για ένα ισορροπημένο υπερπληθυσμό. Η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου συγκεντρώνεται στους λιγότερο ενδεδειγμένους τόπους: ή στις φτωχές χώρες, με τις λιγότερες δυνατότητες να προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής, ή στις μεγάλες πόλεις, όπου οι τεράστιες συναθροίσεις υποχρεώνουν τους ανθρώπους να καταφεύγουν στα περισσότερο τεχνητά συστήματα διαβίωσης.

Γενικά, στις χώρες με τους μεγαλύτερους δείκτες πλούτου, ο πληθυσμός δε φτάνει σε πολύ υψηλούς αριθμούς. Και με τον ίδιο τρόπο, όπου περισσεύει χώρος, υπάρχει πολύ λίγος κόσμος. Η πείνα έχει ήδη εμφανιστεί εδώ και χρόνια. Το νερό σπανίζει σε κραυγαλέο βαθμό και η έλλειψη πόρων είναι μια μάστιγα που χτυπάει με χίλια τερατώδη πρόσωπα. Σύμφωνα με τις τελευταίες στατιστικές, περισσότερα από 500 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας, ενώ κάποια άλλα εκατομμύρια μετρούν τις θερμίδες που καταναλώνουν, για να διατηρήσουν τη γραμμή τους και να είναι στη μόδα ή για να αποφύγουν την παχυσαρκία.

Το όνειρο της διανομής της τροφής με πνεύμα ισότητας δεν είναι τίποτα περισσότερο από όνειρο. Μπορούν να γίνουν πολλοί υπολογισμοί, όμως υπάρχουν τόσα συμφέροντα, που κανένας δεν μπορεί να κάνει πράξη τέτοιες σκέψεις.

Ούτε και στις πλούσιες πόλεις είναι εύκολη η ζωή: οι θέσεις εργασίας είναι στόχοι σκληρού αγώνα με οποιοδήποτε μέσο, και οι νέοι περνούν αληθινά μαρτύρια μέχρι να εξασφαλίσουν μια μέτρια οικονομική αποκατάσταση. Υπάρχει έλλειψη στέγης ή, αν υπάρχει, δεν είναι προσιτή στη διαθέσιμη αγοραστική δύναμη. Σχεδόν χωρίς να το αντιληφθούμε έχουν αρχίσει οι μεταναστεύσεις των φτωχών λαών προς πλουσιότερες ζώνες. Μεγάλες απελπισμένες μάζες μετακινούνται από τον ένα τόπο στον άλλο, αναζητώντας έναν αποδεκτό τόπο εγκατάστασης και, αν μπορούν να λεηλατήσουν ή να κλέψουν, όπως έχουν κάνει και άλλοι με φαινομενικά εύκολο τρόπο, ακόμη καλύτερα. Μετά από λίγο καιρό δε θα έχουμε να κάνουμε μόνο με μεταναστεύσεις αλλά με εισβολές.

Η απάντηση έχει επίσης εμφανιστεί, σχεδόν με δόλιο τρόπο: ισχυροποίηση των ανθρώπινων ομάδων που ενώνονται για να αποκρούσουν τον εισβολέα, τον "εχθρό". Έτσι ρίζωσε ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο έλεγχος των συνόρων και οι νέες βίζες, για να εμποδιστούν να περάσουν οι "ανεπιθύμητοι". Η επιθετικότητα επικρατεί παντού και είναι σχεδόν αδύνατο να συναντήσει κανείς μια γωνιά στον κόσμο που να μην υπάρχει κηρυγμένος ή συγκαλυμμένος πόλεμος. Κι όλα αυτά γιατί είμαστε πολλοί και ενοχλούμε ο ένας τον άλλο... Είναι προτιμότερο να μιλάμε για ειρήνη, ενώ πίσω από τη βιτρίνα διεξάγεται ο πιο βρώμικος πόλεμος.

ΕΝΑ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ, ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΟΜΩΣ

Δεν θέλουμε να κλείσουμε αυτές τις σελίδες αφήνοντας την εικόνα ενός σκοτεινού και καταστρεπτικού μέλλοντος. Δεν είναι όλα καταστροφές ούτε τα κακά είναι τα μοναδικά που εκδηλώνονται. Υπάρχουν αποχρώσεις φωτεινότητας και δροσερός αέρας από πολλές απόψεις.

Ενώ συνεχίζονται οι πόλεμοι για κυριαρχία μεταξύ φυλών, εθνοτήτων και θρησκειών, υπάρχουν επιστήμονες που ερευνούν με πάθος την προέλευση του ανθρώπου και του Σύμπαντος και σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν να αγγίξουν το "Μυστήριο" με τα χέρια τους.

Από αυτούς τους ιδιοφυείς αναζητητές μας έρχονται οι καλύτερες ελπίδες για το μέλλον. Ας μη μας παραξενέψει το γεγονός ότι αυτοί θα είναι που θα μιλήσουν ξανά για το Θεό και θα συναντήσουν τη λογική της μετενσάρκωσης, για να εξηγήσουν τη ζωή των ανθρώπων και των κόσμων.

Ο επιστήμονας Νιλς Μπορ (1885-1962) εκφραζόταν σαν ένας αληθινός φυσικός, όταν διαβεβαίωνε: "Κάθε φράση που διατυπώνω δεν μπορεί να θεωρηθεί σα μια κατάφαση, αλλά σαν ένα ερώτημα". Και ο φημισμένος Στέφεν Χώκινγκ πλησιάζει στα "Πουράνας" της Ινδίας, όταν λέει ότι: "Ο Θεός δεν παίζει μόνο με τα δεδομένα, αλλά και μερικές φορές τα πετάει εκεί που δεν μπορεί να τα δει κανείς" Ναι, κάτι νέο βλασταίνει. Οι μεγάλοι διανοητές θέτουν μεγάλα ερωτήματα και δε φοβούνται ούτε θέλουν να δώσουν βεβιασμένες και ψευδείς απαντήσεις. Οι μεγάλοι διανοητές αναγνωρίζουν το Θεό στον ίδιο βαθμό που ανακαλύπτουν μεγάλους νόμους, μεγάλες αλήθειες, στον ίδιο επίσης βαθμό που αναγνωρίζουν ότι εμείς οι άνθρωποι ζούμε τυφλωμένοι και δεν μπορούμε να καταλάβουμε τη γλώσσα των "δεδομένων" της Φύσης. Κάτι αλλάζει μέσα στις πολλές μιζέριες που μας κατατρέχουν.

Πρόκειται για έναν άλλο εμφανή τρόπο εφαρμογής του νόμου των κύκλων: μέσα από το σκοτάδι μια σπίθα φωτιάς και μέσα από το φως ένα μαύρο σημείο που μεγαλώνει. Το ίδιο ισχύει και για την ανθρώπινη ζωή: μια γέννηση που φέρει σύμφυτο το θάνατο κι ένας θάνατος που περικλείει κρυμμένο το σπόρο της ζωής αυτό που στην αρχή ονομάσαμε μετενσάρκωση.