Τι επιφυλάσσει το μέλλον σε αυτό το παράξενο ον, τον άνθρωπο, που γεννήθηκε από μια πνοή, που είναι φθαρτός αν και αθάνατος, με τις τρομερές και θεϊκές δυνάμεις του; Ποια μαγεία θα σφυρηλατήσει τελικά; Ποιο θα είναι το μεγαλύτερό του κατόρθωμα, το επίτευγμα που θα στέψει τις προσπάθειές του; Εδώ και καιρό έχω καταλάβει ότι κάθε αντιληπτή ύλη προέρχεται από μια πρωταρχική ουσία ή από μια σύλληψη που βρίσκεται πέρα από κάθε αδυναμία και που γεμίζει το χώρο, το ακάσα ή το λαμπερό αιθέρα που ενεργοποιείται από το πράνα, το δότη της ζωής ή δημιουργική δύναμη που φέρει στην αέναη κυκλική ύπαρξη όλα τα πράγματα και τα φαινόμενα. Η πρωταρχική ουσία, που εκτοξεύεται σε απειροελάχιστους κύκλους καταπληκτικής ταχύτητας, μετατρέπεται σε πυκνή ύλη. Η δύναμη εξασθενεί, η κίνηση παύει και η ύλη σβήνει καθώς επιστρέφει σε αυτήν την πρωταρχική ουσία.
Μπορεί ο άνθρωπος να ελέγξει αυτήν την κολοσσιαία πορεία της φύσης, που εμπνέει τον μεγαλύτερο τρόμο ανάμεσα σε όλα; Μπορεί να οδηγήσει τις ανεξάντλητες ενέργειές της, ώστε να εκφράσουν όλες τις δυνατότητές τους και να τις υποχρεώσει να λειτουργούν μόνο με τη δύναμη της βούλησής του;
Εάν μπορέσει να το κατορθώσει αυτό, θα καταφέρει να αποκτήσει σχεδόν απεριόριστες και υπερφυσικές δυνάμεις. Κυριαρχώντας αυτήν τη δύναμη ο άνθρωπος θα μπορεί με μια απλή προσπάθεια εκ μέρους του να προκαλεί το χαμό γερασμένων κόσμων και τη γέννηση νέων, σχεδιασμένων από τον ίδιο. Θα μπορεί να καθορίζει, να σταθεροποιεί και να διατηρεί τα αιθερικά περιγράμματα της φαντασίας του, τα εφήμερα οράματα των ονείρων του και να εκφράζει έτσι όλες τις δημιουργίες του νου του σε οποιαδήποτε κλίμακα με συγκεκριμένες και αιώνιες μορφές. Θα μπορεί να ελέγχει τις εποχές, να αλλάζει το μέγεθος αυτού του πλανήτη, να τον οδηγεί σε όποιο μονοπάτι και αν επιλέγει μέσα στα βάθη του σύμπαντος. Θα μπορεί να αναγκάζει τους πλανήτες να συγκρούονται μεταξύ τους και έτσι να γεννούν τους ήλιους και τα αστέρια τους, το φως και τη θέρμη. Αυτός θα μπορεί να δημιουργεί και να ξετυλίγει τη ζωή στις άπειρες μορφές της.
Η ύψιστη εκδήλωση της δύναμης του ανθρώπινου νου θα είναι το να δημιουργεί και να καταστρέφει την υλική ουσία και να την υποχρεώνει σε μορφές σύμφωνες με τις επιθυμίες του. Ο πλήρης θρίαμβός του πάνω στον υλικό κόσμο, το επίτευγμα που θα στέψει τις προσπάθειές του. Θα μπορέσει έτσι να σταθεί δίπλα στο Δημιουργό του και να εκπληρώσει το ύστατο πεπρωμένο του(11).
Το πιο τρομερό είναι ότι όλα όσα λέει, βρίσκονταν στη διάθεσή του για να τα πραγματοποιήσει. Εδώ αντιλαμβανόμαστε επίσης και το δράμα της ανθρώπινης ψυχής και τις δυνάμεις ενός παρελθόντος που επανέρχεται, το ατλάντειο κάρμα που ήρθε ήδη να μας συναντήσει από τον 20ο αιώνα.
Για να μελετήσουμε σε βάθος τη σχέση μεταξύ της Μυστικής Διδασκαλίας της Έ. Π. Μπλαβάτσκυ και της επιστήμης του Τέσλα, πρέπει να κατέχουμε τη Μυητική Σοφία της πρώτης ή τη γνώση και τη διαίσθηση του δευτέρου. Χωρίς να το επιδιώκουμε αυτό, μπορούμε ωστόσο να βρούμε ξεκάθαρες ομοιότητες στα ακόλουθα θέματα:
1. ΑΚΑΣΑ ή ΑΙΘΕΡΑΣ ως βάση όλων των φυσικών και χημικών φαινομένων της φύσης
2. Η φύση και οι ιδιότητες του φωτός και ο αέναος κυματισμός του μέσα στον αιθέρα
3. Η ουσία της ύλης που γεννιέται από τους αιθερικούς στροβίλους, οι οποίοι δημιουργούνται από τις Δυνάμεις και καταστρέφονται, όταν παύουν αυτές οι Δυνάμεις (Φοχάτ είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για αυτές στη Μυστική Διδασκαλία). Η φύση αυτών των Δυνάμεων.
4. Η αιώνια φύση κάθε κίνησης
5. Η βαρύτητα ως συνέπεια του παγκόσμιου μαγνητισμού που ο Τέσλα αποκάλεσε Δυναμική Θεωρία της Βαρύτητας
6. Η Ηλιακή Δύναμη ως πρωταρχική αιτία κάθε ζωής και ενεργητικής διαδικασίας πάνω στη Γη και ως πηγή αρμονίας στη φύση που διατηρεί τη μουσική των σφαιρών, την οποία παράγουν τα άστρα καθώς κινούνται.
7. Η ακτινοβολία του Σημείου Μηδέν (Κέντρο Λάγια σύμφωνα με τον ανατολικό αποκρυφισμό) ως ανεξάντλητη πηγή της δύναμης στη φύση και ως κλειδί για την κατασκευή μηχανών αέναης κίνησης (κάτι που δεν είναι καθόλου παράλογο, αφού η εν λόγω κίνηση αποτελεί τη βασική και εσώτερη προϋπόθεση της ίδιας της ύπαρξης. Η Μυστική Διδασκαλία αναφέρεται στην Άγνωστη Θεότητα ως «Μεγάλη Πνοή» ή «Κίνηση»).
8. O συντονισμός, η αρμονική δόνηση ή η συμπαθητική δύναμη ως το μεγάλο μυστικό, η αρχή της μελλοντικής δύναμης μιας Νέας Ανθρωπότητας. Μια δύναμη οικολογική, ανεξάντλητη και αγνή.
Τελικά, οι εφευρέσεις και η φιλοσοφία του Τέσλα αποτελούν μια ακόμη επιβεβαίωση της εγκυρότητας των διδασκαλιών της Μυστικής Διδασκαλίας. Η δική του Δυναμική Θεωρία της Βαρύτητας δεν έχει γίνει ακόμη αποδεκτή, αλλά ο λαβύρινθος μέσα στον οποίο κινείται η σύγχρονη κοσμογονία μας κάνει κάθε φορά να στρέφουμε τα μάτια προς αυτήν την προσωπικότητα, η οποία, αν σκορπίσουμε τις τεχνητές ομίχλες που δημιουργήθηκαν σχετικά, παίρνει τη μορφή ενός γίγαντα. Πίσω από αυτόν διαγράφεται το φως ενός άστρου, αυτού της αιώνιας σοφίας που ενέπνευσε τις αρχαϊκές διδασκαλίες και το έργο της Έλενας Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ.