ΑΡΘΡΑ
Μια πλούσια αρθογραφία, σχετικά με τη φιλοσοφία, την ψυχολογία, τον εσωτερισμο, την επιστήμη και άλλα ένδιαφέροντα θέματα.
Το Ποτάμι και η Άμμος

«Ένα αφρισμένο, ποτάμι έφτασε σε μια έρημο και είδε πως δεν μπορούσε να τη διασχίσει. Το νερό εξαφανιζόταν όλο και πιο γρήγορα στη λεπτή άμμο. Το ποτάμι φώναξε, «Η μοίρα μου είναι να περάσω αυτή την έρημο, αλλά δεν ξέρω με ποιο τρόπο».

Αυτή είναι η κατάσταση του μαθητή πού χρειάζεται δάσκαλο αλλά δεν μπορεί να εμπιστεύεται κανέναν  η παθητική ανθρώπινη κατάσταση.

Η φωνή της Ερήμου απάντησε με την κρυφή γλώσσα της φύσης λέγοντας: «Ο άνεμος διασχίζει την έρημο το ίδιο μπορείς να κάνεις κι εσύ».

«Αλλά όσο προσπαθώ τόσο απορροφιέμαι στην άμμο ακόμα και αν ριχτώ όλο στην έρημο, δεν μπορώ να διασχίσω παρά μια ελάχιστη απόσταση».

«Ο άνεμος δε ρίχνεται ενάντια στην άμμο της ερήμου».

«Αλλά ο άνεμος μπορεί και πετάει, ενώ εγώ δεν μπορώ».

«Σκέφτεσαι με λαθεμένο τρόπο. Το να προσπαθήσεις να πετάξεις είναι παραλογισμός. Άφησε τον άνεμο να σε μεταφέρει πάνω απ’ την άμμο».

«Αλλά πώς μπορεί να συμβεί αυτό;»

«Άφησε τον εαυτό σου να απορροφηθεί από τον Άνεμο»

edst5ooaΤο ποτάμι απάντησε ότι δεν ήθελε να χάσει μ’ αυτόν τον τρόπο την ατομικότητά του. «Αν το κάνω ίσως να μην ξανά υπάρξω. »

Αυτό, είπε η Άμμος, είναι μια μορφή λογικής, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Όταν ο Άνεμος απορροφήσει το νερό, θα το μεταφέρει πάνω από την έρημο και έπειτα θα το ξαναρίξει σαν βροχή. Ή βροχή θα γίνει και πάλι ένα ποτάμι.

Αλλά πώς, ρώτησε το ποτάμι, μπορώ να βεβαιωθώ ότι αυτό είναι αλήθεια;

«Είναι, και οφείλεις να το πιστέψεις, διαφορετικά απλώς θα σε ρουφήξουν οι άμμοι για να σχηματίσεις, μετά από μερικά εκατομμύρια χρόνια, ένα τέλμα».

«Αλλά αν είναι έτσι, θα γίνω το ίδιο ποτάμι πού είμαι τώρα;»

Σε καμιά περίπτωση δεν μπορείς να μείνεις το ίδιο ποτάμι πού είσαι σήμερα. Δεν έχεις τη δυνατότητα εκλογής απλώς φαίνεται ότι έχεις. Ο Άνεμος θα μεταφέρει την ουσία σου, το λεπτότερο μέρος σου. Όταν γίνεις ξανά χείμαρρος στο βουνό, πέρα από τις άμμους, οι άνθρωποι θα σε φωνάζουν με διαφορετικό όνομα, αλλά εσύ θα ξέρεις πώς ουσιαστικά θα είσαι ο ίδιος. Σήμερα αποκαλείς τον εαυτό σου σαν τάδε ποτάμι επειδή δεν ξέρεις ποιο μέρος σου είναι ή πραγματική ουσία σου».

Έτσι το ποτάμι πέρασε την έρημο αφήνοντας τον εαυτό του να ανυψωθεί στην αγκαλιά του φιλόξενου Άνεμου, πού το περισυνέλλεξε αργά και προσεχτικά και έπειτα το εναπόθεσε ευγενικά και στοργικά πάνω στα βουνά μιας μακρινής χώρας. «Τώρα», είπε το ποτάμι, «έμαθα την αληθινή μου οντότητα».

Αλλά είχε ένα ερώτημα πού πάφλαζε μέσα του καθώς κυλούσε: «Γιατί δεν μπορούσα να το σκεφτώ από μόνος μου γιατί έπρεπε να μου το πουν οι Άμμοι; Τι θα συνέβαινε αν δεν είχα δώσει προσοχή στις Άμμους;»

Ξαφνικά μια μικρή φωνή μίλησε στο ποτάμι. Προερχόταν από έναν κόκκο άμμου. «Μόνο οι Άμμοι ξέρουν, γιατί το έχουν δει να συμβαίνει, επιπλέον η έκτασή τους είναι μεγάλη, από το ποτάμι μέχρι το βουνό. Αποτελούν τον κρίκο και πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους, όπως και καθετί άλλο. Ο τρόπος με τον οποίον το ποτάμι της ζωής πρέπει να μεταφερθεί στο ταξίδι του είναι γραμμένος στις Άμμους».