Υπάρχει ένας και Μοναδικός Νόμος που συνδέει με κάθετους άξονες τα επίπεδα δόνησης, ξεκινώντας από τον Φυσικό κόσμο, έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε και φτάνοντας σε ανώτερες Θεικές Σφαίρες δόνησης.

Κάπου ανάμεσα σε αυτά τα επίπεδα, βρίσκεται και ο άνθρωπος, ο οποίος κουβαλάει μέσα του την ενότητα και την πολλαπλότητα του Σύμπαντος. Μέσα σε αυτή την φαινομενική αντίφαση, τα χρώματα υπάρχουν και δρουν στο φυσικό, τον ψυχικό και πνευματικό κόσμο, εκφράζοντας τον ίδιο νόμο, τον ίδιο συμβολισμό, σε όλους τους λαούς και σε όλες τις εποχές.

Το ουράνιο τόξο γεφυρώνει τον Ουρανό με την γη και αυτό είναι ένα πανάρχαιο σύμβολο. Τα χρώματα είναι γέφυρα για όλα τα επίπεδα ύπαρξης. Γίνονται σημεία αναφοράς και σύνδεσης όλων των πλευρών του πολιτισμού, της θρησκείας, της επιστήμης, της τέχνης και της φιλοσοφίας.

Με Ηλιακό φως ή με τεχνητό, εμείς οι άνθρωποι, μέσα από την πολύπλοκη διαδικασία του ματιού βλέπουμε τα 7 χρώματα του φάσματος, που είναι το κόκκινο, το πορτοκαλί, το κίτρινο, το πράσινο, το μπλε, το ίντιγκο και το βιολετί.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μελετήσουμε τα χρώματα, επιστημονικά, ψυχολογικά, λογικά, θεραπευτικά, συμβολικά κλπ. Ας θεωρήσουμε τα χρώματα σαν οντότητες που εκφράζονται μέσα από τις 7 φωτεινές ακτίνες αρχικά και ο συνδυασμός μεταξύ τους μας δίνει τις άπειρες αποχρώσεις, κομμάτι μιας άπειρης πολυπλοκότητας και διαφοροποίησης της φύσης μέσα στην οποία ζούμε.

ΚΟΚΚΙΝΟ: To χρώμα της φωτιάς, της θερμότητας, του αίματος, της καύσης. Σε όλους τους πολιτισμούς συνδέθηκε με ο πάθος, την υπερβολή στην ενέργεια, μορφοποιήθηκε στο σχήμα της ανθρώπινης καρδιάς και στη φωτιά που μετατρέπεται σε κίνηση. Μια ενέργεια πολεμική που ταυτίστηκε με το θεό Αρη και την αρσενική φύση.

ΚΙΤΡΙΝΟ: Tο χρώμα του Ηλιου και του χρυσού. Το χρώματης σοφίας και του λόγου.Δίνει κίνηση στη σκέψη, συνδέθηκε με το φως σαν λόγος, και με όλες τις εκφράσεις του στον άνθρωπο π.χ. στη γλώσα (Χρυσόστομος). Ο Απόλωνας και ο Ερμής συνδέθηκαν με το φωτεινό χρώμα του κίτρινου δηλ. με τον Ηλιο. Αστρολογικά ταυτίζεται με το λιοντάρι και εποχιακά με το καλοκαίρι και την ιδιαίτερη ακμή του τον Αύγουστο.

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ: Το χρώμα της έμπνευσης που προέρχεται από την καρδιά, το χρώμα της διαίσθησης και της απελευθέρωσης των νοητικών διεργασιών. Περιέχει το κίτρινο και το κόκκινο σε ίση ποσότητα και αυτό του προσδίνει ιδιότητες και των δύο χρωμάτων. Θερμό χρώμα, χρώμα ζωής που μετουσιώνει το κατώτερο σε ανώτερο.

ΠΡΑΣΙΝΟ: Το χρώμα της φύσης και της ισορροπίας. Της αρμονίας και της γαλήνης. Δεν είναι τυχαίο που το χρώμα αυτό βρίσκεται στο κέντρο του φάσματος και είναι αφιερωμένο πάντα, στην Αφροδίτη σαν τη θηλυκή όψη της φύσης, η οποία γεννάει την Αγάπη. Το Πράσινο σχετίστηκε με την έννοια της αναγέννησης της άνοιξης με την ευρύτερη της έννοια και είναι φορέας ελπίδας και νεότητας. Περιέχει ίση ποσότητα κίτρινου και μπλε.

Ηρεμεί σαν χρώμα όπως μας ηρεμεί ένα δάσος μια πράσινη θάλασσα ή ένα λιβάδι, γιατί επιλύει μέσα του τις συγκρούσεις και δημιουργεί, με μια φράση, την αρμονία από την αντίθεση.

ΜΠΛΕ: Το χρώμα του ουρανού και του αέρα, της σοφίας και της εσωτερικής αρμονίας. Σε αυτό το χρώμα βρίσκεται το πνεύμα και η αλήθεια. Το πνεύμα ανυψώνεται και πετάει μέσα στο μπλε του ουρανού, μέσα στο συμπαντικό ρευστό. Η Ήρα σαν θηλυκή αρχή του Θεού ταυτίζεται με το κυανό χρώμα. Το κυανό χρώμα όπως και το πράσινο ειναι παθητικά χρώματα και αυτό σημαίνει ότι υποβάλουν αλλά και εκφράζουν, την ηρεμία, τη γλυκύτητα, την ανάπαυση, την ονειροπόληση αλλά και τη θλίψη - μελαγχολία.

ΙΝΤΙΓΚΟ: Το χρώμα της απελευθέρωσης. Είναι μίγμα από βαθύ μπλε και μικρή ποσότητα κόκκινου. Όντας ουσιαστικά μία απόχρωση του μπλέ, αυτό το χρώμα περιέχει την υπερβατικότητα και την πνευματικότητα με τάσεις όμως διορατικότητας. Το χρώμα αυτό περιέχει την κάθαρση, το ξεκαθάρισμα, προσδίδει αυτογνωσία και εσωτερική κατανόηση που βοηθάει στην ψυχική απελευθέρωση.

ΙΩΔΕΣ Ή ΒΙΟΛΕΤΙ: Το χρώμα της μετάβασης από τη ζωή στο θάνατο. Πνευματικό χρώμα με αποχρώσεις θλίψης και μελαγχολίας. Η Βιολέτα είναι το άνθος της ταπεινότητας όπου η προσωπικότητα νικιέται από το μπλε της σοφίας. Εκφράζει ψυχική ανάταση και ικανότητα επαφής με το θείο. Γενικά τα δύο τελευταία χρώματα του φάσματος δηλώνουν αυτή τη μάχη της ύλης με το πνεύμα, όπου το δεύτερο νικάει το πρώτο.