Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν έξι ζώνες υποδοχής των γήινων μαγνητικών επιδράσεων.

Δύο δέκτες, ένας δεξιά κι ένας αριστερά, που βρίσκονται στο επίπεδο των οφρυϊκών τόξων (φρύδια), δύο στο επίπεδο του λαιμού, δύο στο επίπεδο των αγκώνων, δύο στους οσφυϊκούς μυς, δύο στα γόνατα και δύο στις πατούσες. αυτοί οι διαφορικοί δέκτες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στη μεταβολή του γήινου μαγνητικού διανύσματος. Η αλλαγή του μαγνητικού πεδίου, όσο μικρό κι αν είναι αυτό (ύπαρξη μαγνητικών πετρωμάτων, υπόγεια ύδατα, σπήλαια, ρήγματα κ.λ.π.), στην ισορροπία ενός από αυτά τα ζεύγη δεκτών βρίσκεται στη βάση του υποτιθέμενου «μαγικού σήματος», που εκδηλώνεται, όταν χρησιμοποιούμε τις ράβδους της κλασικής ραβδοσκοπίας ή το εκκρεμές.

Πολλοί επιστήμονες απέδειξαν ότι τόσο η χειρωνακτική όσο και η πνευματική εργασία διευκολύνονται, όταν ο χώρος εργασίας είναι προσανατολισμένος στην κατεύθυνση Ανατολής - Δύσης κι ο χώρος ύπνου και ξεκούρασης στην κατεύθυνση Βορρά - Νότου.

Επίσης πολλοί συγγραφείς διαπίστωσαν ότι εμπνέονταν καλύτερα, όταν το γραφείο τους «έβλεπε» στη Δύση. Ο νότιος προσανατολισμός προκαλεί νευρικότητα, ο ανατολικός καλή διάθεση ενώ ο βόρειος ηρεμεί τα νεύρα. Σύμφωνα με τον πρωτοπόρο γιατρό Hartmann, η ροή του αίματος προσανατολίζεται ανάλογα με το μαγνητικό πεδίο του συγκεκριμένου τόπου, δηλαδή περίπου με το κεφάλι του βορρά, εξαιτίας της ύπαρξης σιδήρου μέσα στο αίμα. Ας κοιμόμαστε λοιπόν με το κεφάλι στο βορρά. Όταν όμως πρόκειται για ένα μικρό μεσημεριάτικο ύπνο (siesta), είναι προτιμότερο από καιρού εις καιρό να τοποθετούμε το κεφάλι μας στην ανατολή, ούτως ώστε να ενισχύουμε ψυχικά τον οργανισμό μας.

Ρώσοι επιστήμονες απέδειξαν ότι υπό την επίδραση ενός σωστά μελετημένου μαγνητικού πεδίου η δράση των λευκοκυττάρων αυξάνεται, η αναπνοή γίνεται πιο ήρεμη και οι μικροί κακοήθεις όγκοι των ζώων αυτοαπορροφώνται. Η χρήση μαγνήτη, μετά από ειδική μελέτη, στα υπνοδωμάτια για μερικά λεπτά ή μερικές ώρες της ημέρας μπορεί να επαναφέρει τη ζωτική ισορροπία ενός διαταραγμένου μαγνητικού πεδίου.

Είναι βέβαιο ότι όλες οι παραδοσιακές κοινωνίες ήξεραν να προσανατολίζουν τα σπίτια τους σύμφωνα με το μαγνητικό βορρά, ο οποίος δε συμπίπτει με το γεωγραφικό βορρά, κι αυτό το αποδεικνύουν όλες οι έρευνες που έγιναν κατά καιρούς στους Ατζέκους, στους Μάγια και σε διάφορους λαούς της Αφρικής, της Αυστραλίας και της Πολυνησίας. Όμως, μόνο στην Κίνα, ολόκληρη η αρχιτεκτονική δημιουργία βασίστηκε στην έννοια του Σύμπαντος, της Γης και της σχέσης μεταξύ τους ενώ η σχέση του ανθρώπου με τα 4 βασικά σημεία του ορίζοντα βρήκε εκεί την αποθέωσή της. Πριν κτιστεί οτιδήποτε, ο υποψήφιος κατασκευαστής ζητούσε τη γνώμη ενός γεωμάντη.

Η κινέζικη γεωμαντία ή Feng-Shoui αναφέρεται στην ύπαρξη δύο ρευμάτων μαγνητικού χαρακτήρα: το yang, θετικής πολικότητας (γαλάζιος δράκοντας) και το yin, αρνητικής πολικότητας (λευκή τίγρης). Σημειώνει δε ότι το ιδανικό μέρος, για να κατασκευαστεί κάτι, συγκεντρώνει πολλές γήινες αλλά και κοσμικές ιδιότητες. Το παραδοσιακό γιαπωνέζικο σπίτι είναι προσανατολισμένο σύμφωνα με τα 4 σημεία του ορίζοντα ενώ το κρεβάτι του ζευγαριού έχει πάντοτε προσκέφαλο στο βορρά, ούτως ώστε «οι μυστηριώδης χυμοί της γης να προστρέχουν πάντοτε σε βοήθειά τους».

Ο λαός των Ντογκόν, στο Μάλι της Αφρικής, προσανατολίζει τα σπίτια και τα κρεβάτια του στον άξονα Βορρά - Νότου και οι άντρες κοιμούνται πάντοτε στη δεξιά τους πλευρά ατενίζοντας τη Δύση ενώ οι γυναίκες στην αριστερή κοιτάζοντας προς την Ανατολή, στη θέση δηλαδή ακριβώς που θα έχουν και μέσα στο μνήμα, όταν πεθάνουν!

Γι’ αυτό και οι επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων που κοιμούνται ή εργάζονται πάνω από υπόγεια ύδατα είναι σημαντικές, αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτά, όχι μόνο προκαλούν ακτινοβολίες, αλλά μεταφέρουν πολλές φορές και ραδιενεργά υλικά με κάποιες βέβαια διαφοροποιήσεις, όπως τα υπόγεια ποτάμια που κινούνται στην κατεύθυνση Ανατολής – Δύσης τα οποία είναι πιο επικίνδυνα από εκείνα που κινούνται στον άξονα Βορρά - Νότου κ.λ.π.

Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι επίσης ο μαίανδρος Λαβαπάτα στο Σαν αγκουστίν της Κολομβίας. Το νερό που προέρχεται από έναν παρακείμενο ποταμό, πριν οδηγηθεί στην κατανάλωση, περνούσε από ένα δαιδαλώδες σύστημα αγωγών διαφόρων διατομών και μορφών, για να αυξηθεί η δυναμική του. Ανάμεσα στους διάφορους αυτούς αγωγούς είχαν χαραχτεί οι μορφές υδρόβιων ερπετών, όπως βατράχων, σαλιγκαριών, σαλαμάνδρων κ.λ.π., δηλαδή συμβόλων γονιμότητας σύμφωνα με τις ινδιάνικες παραδόσεις. Στην έξοδο αυτού του συστήματος, οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν όσο νερό τους ήταν απαραίτητο και στη συνέχεια διοχέτευαν το υπόλοιπο με τον ίδιο τρόπο, πίσω στο ποτάμι και στη φύση ευχαριστώντας την που τους το πρόσφερε.

Αλλά και οι Άραβες γνώριζαν τη δύναμη του νερού και τον τρόπο αναζωογόνησής του, και γι’ αυτό οι δημόσιες βρύσες θαυμάσιας αρχιτεκτονικής που έκτιζαν παντού απ’ όπου περνούσαν, είχαν συχνά οκταγωνική μορφή, που βασιζόταν στη γνώση ότι το νερό κυλάει σχηματίζοντας συχνά τον αριθμό 8 στις περιδινίσεις του, αριθμό που συμβόλιζε για τους Άραβες αριθμοφιλοσόφους την ανοδική και καθοδική κυκλοφορία της ενέργειας μεταξύ ουρανού και γης. Το οκτάγωνο θεωρείται παραδοσιακά η ενδιάμεση μορφή μεταξύ του τετραγώνου (που συμβολίζει τη γη) και του κύκλου (που συμβολίζει τον ουρανό) και το νερό είναι το στοιχείο που εκφράζει τις ενεργητικές ανταλλαγές μεταξύ του κοσμικού Σύμπαντος και του πλανήτη μας!

Είναι γεγονός π.χ. ότι οι σπόροι του σιταριού αναπτύσσονται λιγότερο καλά μέσα σε νερό που έχει δονηθεί τη στιγμή π.χ. μιας ολικής έκλειψης ηλίου. Στην αρχαία Βαβυλώνα, πριν κατασκευαστεί ένα παλάτι ή ένας ναός, προηγούνταν μια περίοδος πολλών ετών στη διάρκεια της οποίας κατοικίδια ζώα αφήνονταν ελεύθερα να ζήσουν στο χώρο που είχε επιλεγεί. Κάποιοι ειδικοί μελετούσαν τη συμπεριφορά τους και αποφαίνονταν τελικά για την καταλληλότητα ή όχι του τόπου. Αντίστοιχες πρακτικές είχαν και οι Αζτέκοι και οι Κέλτες, που γνώριζαν πριν από 2000 χρόνια την ύπαρξη της κοσμικής ακτινοβολίας αλλά και οι αρχαίοι Κινέζοι, οι οποίοι αναζητούσαν στο χώρο την αρμονία μεταξύ yin και yang. Στο θηλυκό στοιχείο της γης, που αντιπροσωπεύουν τα σπήλαια, τα βάραθρα και τα βουνά, κατοίκησαν κάποτε ξωτικά και θεοί με διασημότερους απ’ αυτούς τους 12 θεούς του Ολύμπου.

Σήμερα σε μεγάλο υψόμετρο στα ελληνικά βουνά συναντάμε αντίστοιχα τον προφήτη Ηλία να κατοικεί στα εκατοντάδες εκκλησάκια που είναι αφιερωμένα στη μνήμη του. Τα μενίρ και τα ντολμέν χρησιμοποιήθηκαν κάποτε, για να δείξουν τα μέρη στα οποία υπήρχε μεγάλη γήινη δραστηριότητα, π.χ. σεισμοί, σημαντικοί γεωπαθογόνοι κόμβοι κ.λ.π., εκεί δηλαδή που «το πνεύμα» της γης ήταν πολύ «ζωηρό»!

Τα σημεία αυτά υλοποιούσαν στο χώρο τις υποθετικές πόρτες επικοινωνίας με τον «Κάτω Κόσμο», τον κόσμο των προγόνων. Υπάρχουν πάνω στη γη κάποια μνημεία στα οποία μπορεί κανείς να διακρίνει μια ιδιαίτερη δύναμη και δυναμική: πυραμίδες, ναοί των Αζτέκων και των Μάγια, Κινέζικοι ναοί και παλάτια, αρχαίοι Ελληνικοί ναοί, Καθολικοί, Γοτθικοί κ.λ.π., μνημεία και τόποι με τους οποίους μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα διάλογο επικοινωνίας ανάλογα με την ώρα, το μήνα και το χρόνο.

Εκατομμύρια ινδουιστές, για παράδειγμα, συνωστίζονται, για να προσκυνήσουν κάθε 12 χρόνια στο Χάρντουαρ, όταν ο Άρης εισέρχεται στον αστερισμό του Υδροχόου.

Ακόμη και οι παραδοσιακοί δρόμοι προσκυνήματος της σημερινής Χριστιανικής ανθρωπότητας φαίνονται να ακολουθούν, όπως και στην αρχαιότητα, τα στοιχεία της γης.

Στη Γαλλία π.χ. ο δρόμος προσκυνήματος του Αγίου Ιακώβου της Κομποστέλ ακολουθεί αυτόν που είχαν χαράξει στην αρχαιότητα οι Δρυίδες και τον είχαν υλοποιήσει με μενίρ και ντολμέν, όπως υλοποιούν αντίστοιχα οι σημερινοί χριστιανοί κτίζοντας εκκλησίες και ξωκλήσια. Ολόκληρη η σημερινή λεγόμενη πολιτισμένη ανθρωπότητα αναγνωρίζει την ύπαρξη τέτοιων τόπων, οι οποίοι πολλές φορές για λόγους άγνωστους έγιναν τόποι προσκυνήματος. Όλοι αυτοί οι ιεροί τόποι έχουν έντονο το ανάγλυφο του εδάφους (π.χ. Ηλίου Όρος) και πολλές φορές οι τεκτονικές ανωμαλίες του γήινου φλοιού τους είναι τόσο ορατές, που φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού, όπως στα μετέωρα.

Υπάρχουν επίσης τόποι που υπήρχε και υπάρχει έντονη γήινη και κοσμική ακτινοβολία:

Στον καθεδρικό ναό της Σαρτρ, έναν από τους πιο ονομαστούς γοτθικούς ναούς της Γαλλίας, υπάρχει παραμόρφωση των γραμμών Hartmann στο επίπεδο του ιερού βήματος και η εκλογή του τόπου κατασκευής του αποφασίστηκε και έγινε σ’ ένα σημείο όπου διασταυρώνεται η ροή 14 υπογείων ποταμών!

Το ίδιο ισχύει, όπως έχει αποδειχτεί από το σύνολο μελετών διακεκριμένων επιστημόνων, και για τα προϊστορικά dolmen (που στη γλώσσα των Βρετόνων της κέλτικης μειονότητας που ζει στη Βρετάνη της Γαλλίας και στην Ουαλία της Μεγάλης Βρετανίας, σημαίνει απλώς πέτρινο τραπέζι!), τα οποία κτίζονταν σε περιοχές ενεργειακά καθαρές χωρίς γεωπαθογόνους κόμβους!

Ο καταπληκτικός καθεδρικός ναός της Αμιέν στη Γαλλία, ένα πραγματικό μουσείο εσωτερικής τέχνης, εκτός από τα περίφημα γλυπτά του και τις αλληγορίες που περιέχουν όλη την αλχημική γνώση, είναι ακριβέστατα προσανατολισμένος με βάση το δίκτυο Hartmann! Έτσι εξασθενεί τις βλαβερές επιδράσεις και αξιοποιεί τις ευεργετικές! Οι διάφορες ζώνες συμπίπτουν με τους οριζόντιους και κάθετους άξονες του ναού και το χώρο της χορωδίας. Επιπλέον, η κύρια διασταύρωση σημειώνεται με ένα καλλιτεχνικότατο ψηφιδωτό οκτάγωνο ρόδο, που παριστάνει το κέντρο ενός λαβυρίνθου. Οι δευτερεύουσες διασταυρώσεις ρευμάτων είναι μαρκαρισμένες στο δάπεδο με ειδικές πλάκες, οι δε διασταυρώσεις άλλων δικτύων σημειώνονται με μια σειρά συμβόλων ακριβώς στα σημεία τους! Ο ναός κτίστηκε από το 1218 μέχρι το 1269. Χρειάστηκε όμως να φτάσουμε στο 2000, για να αποκρυπτογραφήσουμε μέρος των μυστικών του...

Ανάλογες αντιστοιχίες παρουσιάζουν και άλλοι μεγάλοι καθεδρικοί ναοί, όπως του Άαχεν, της Παναγίας των Παρισίων κ.ά.

Απ’ όλα αυτά συμπεραίνεται ότι «ο άνθρωπος είναι ένας οργανισμός εξαιρετικά ευαίσθητος στο φως, στα μαγνητικά πεδία, στο στατικό ηλεκτρισμό και στις κοσμικές ακτινοβολίες. Ο εγκέφαλός του αντιδρά σ’ έναν ωκεανό ακτινοβολιών ή με τις αντιδράσεις του καθοδηγεί όλες του τις ζωτικές λειτουργίες. Γιατί ο άνθρωπος είναι ο ίδιος ένα πεδίο ενέργειας, που μετατοπίζεται στα πλαίσια ενός ενεργειακού συστήματος, πιο μεγάλου και πιο ασταθούς απ’ αυτόν, κι αυτό είναι το Σύμπαν»!

Μέρος Α

Μέρος Β

Βιβλιογραφία

• Το Οικολογικό σπίτι: Κώστας Τσιπήρας.
• Η δύναμη του Εκκρεμούς: GREG NIELSEN & JOSEPH POLANSKY.
• Παράκελσος: Δ. Τσαβδάρας.